آیا آلودگی هوا باعث آلزایمر می شود؟

آیا تا به حال نفس تنگی در شهری با هوای آلوده را تجربه کرده اید؟ آیا تا به حال هنگام استنشاق دود گازوئیل اتوبوسی که در حال عبور است سرفه کرده اید؟ آلودگی هوا منجر به مرگ زودرس و بیماری های قلبی و ریوی می شود. اما آیا میان آلودگی هوا و سایر بیماری ها نظیر آلزایمر نیز ارتباطی وجود دارد؟

آلودگی هوا باعث بیماری قلبی، ریوی و مرگ زودرس می ­شود

مدتی است که مشخص شده است که آلودگی هوا باعث سرطان ریه، بیماری مزمن انسدادی ریه، آمفیزم، آسم، بیماری قلبی و سکته می شود. اخیرا یک مطالعه در چین تخمین زده است که برای سنین 75 سال و بالاتر، 1166 مرگ زودرس به ازای هر صدهزار نفر وجود دارد. آلودگی هوا اگر به طور کامل شما را نکشد، حافظه شما را مختل می­کند و باعث زوال عقل به طور کلی و بیماری آلزایمر (یکی از علل زوال عقل) می­شود.

ارتباط آلودگی هوا با آلزایمر در مطالعات علمی

سه مطالعه از سه بخش مختلف جهان نشان می دهد که آلودگی هوا ممکن است باعث اختلالات شناختی، زوال عقل و بیماری آلزایمر شود. در اولین مطالعه، محققانی از چین و ایالات متحده برای تجزیه و تحلیل داده های چین با یکدیگر همکاری کردند. آنها دریافتند که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی هوا با عملکرد ضعیف در آزمون های شفاهی و ریاضی مرتبط است. علاوه بر این، عملکرد ضعیف در آزمون‌های شفاهی برای افراد مسن‌تر، به‌ویژه برای مردان و کسانی که تحصیلات کمتری داشتند، بارزتر بود.

در مطالعه دوم، محققان در انگلستان 130978 بزرگسال 50 تا 79 ساله را از 75 عمل پزشکی در لندن مورد مطالعه قرار دادند. آنها دریافتند که از سال 2005 تا 2013، 2181 فرد مسن از این نمونه مبتلا به زوال عقل بودند: 39 درصد به بیماری آلزایمر، 29 درصد با دمانس عروقی، و 32 درصد بدون تشخیص دمانس خاص. بزرگسالانی که با بالاترین غلظت سالانه آلودگی هوا زندگی می کردند، بالاترین خطر زوال عقل را داشتند 1.4 برابر بیشتر از آنهایی که کمترین غلظت سالانه را داشتند. آنها همچنین دریافتند که این ارتباط برای کسانی که تشخیص بیماری آلزایمر داده شده است سازگارتر است.

در مطالعه سوم محققان ایالات متحده، از جمله دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و دانشکده پزشکی هاروارد، داده‌های 998 زن 73 تا 87 ساله را که هم تست‌های شناختی و هم اسکن MRI داشتند، مورد مطالعه قرار دادند. آنها دریافتند که آن دسته از زنانی که در سه سال گذشته در معرض غلظت های بالاتری از آلاینده ها بودند، در مقایسه با زنانی که کمتر در معرض آلودگی هوا قرار داشتند، دو تفاوت داشتند. از نظر شناختی، افرادی که در معرض آلودگی هوای بیشتری بودند، کاهش بیشتری در یادگیری فهرست کلمات نشان دادند. از نظر تشریحی، آتروفی (چروکیدگی) بیشتری در آن نواحی از مغز که معمولاً به دلیل بیماری آلزایمر کوچک می‌شوند، مشاهده شد.

نکته مهم این است که در هر سه مطالعه، محققان هر عامل احتمالی دیگری را که فکر می‌کردند ممکن است تفاوتی ایجاد کند، کنترل کردند. برای مثال، در مطالعه سوم، آنها عوامل اجتماعی و جمعیت شناختی (سن، منطقه جغرافیایی، نژاد/قومیت، تحصیلات، درآمد) را کنترل کردند. سبک زندگی (سیگار کشیدن، الکل، فعالیت بدنی)؛ وضعیت شغلی؛ ویژگی های بالینی (دیابت، کلسترول بالا، فشار خون بالا، بیماری های قلبی عروقی، هورمون درمانی)؛ و بیماری عروق مغزی اندازه گیری شده با MRI.

آلودگی هوا و احتمال ابتلا به زوال شناختی

اولین چیزی که باید گفت این است که این ارتباط وجود دارد. این واقعیت که سه گروه مختلف داده های سه قاره مختلف را تجزیه و تحلیل کردند و به نتایج مشابهی رسیدند، نمی تواند به تنهایی ناشی از شانس باشد. بنابراین، سطوح بالاتر آلودگی هوا با خطر بیشتر زوال شناختی، زوال عقل به طور کلی، و بیماری آلزایمر به طور خاص مرتبط است.

با این حال، نمی­ توان با قطعیت گفت که سطوح بالای آلودگی هوا باعث زوال شناختی، زوال عقل و بیماری آلزایمر می شود. آلودگی هوا می تواند باعث بیماری آلزایمر شود و بسیاری از محققان مکانیسم های ممکنی را برای چگونگی وقوع آن ارائه کردند.

ممکن است که آلودگی هوا با برخی از عوامل هنوز ناشناخته مرتبط باشد که این ارتباط را توضیح می دهد. به عنوان مثال، قبلاً به خوبی ثابت شده است که برخی از بیماری های ویروسی با بیماری آلزایمر مرتبط هستند. همچنین به خوبی ثابت شده است که بیماری‌های ویروسی زمانی که افراد در داخل خانه دور هم جمع می‌شوند نسبت به خارج از منزل بیشتر منتقل می‌شوند. بنابراین، ممکن است به سادگی این اتفاق بیفتد که در جایی که آلودگی بیشتر وجود دارد، مردم بیشتر در داخل دور هم جمع می شوند، پنجره ها را می بندند و ویروس ها را با یکدیگر مبادله می کنند. ویروس جدیدی که آنها به دست می آورند ممکن است عامل واقعی افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر باشد. اکنون، این فقط حدس و گمان و فقط یک مثال است از اینکه چگونه یک ارتباط واقعی با شواهد علیت یکسان نیست.

راهکار پیشنهادی

همه ما به طور مستقیم یا غیرمستقیم مسئول آلودگی هوای شهرها، کشور و سیاره خود هستیم. هر یک از ما باید تلاش کنیم تا آنچه را که می توانیم برای کاهش ردپای خود انجام دهیم. ما می‌توانیم برای استفاده مجدد و بازیافت مواد تلاش کنیم تا کارخانه‌ها نیازی به تولید زیاد نداشته باشند. ما می توانیم غذاهای محلی بخریم که نیازی به حمل و نقل در سراسر کشور و ارسال به سراسر جهان ندارند.

ما می‌توانیم به‌جای رانندگی با ماشین‌هایمان، پیاده‌روی کنیم و دوچرخه‌سواری کنیم و از وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده کنیم. همچنین لازم است که در شرایط هوای آلوده از ماسک تنفسی استفاده کنیم. در نهایت، ما می توانیم مقامات دولتی را مجاب کنیم که از سیاست های محلی، ملی و بین المللی برای کاهش آلودگی حمایت کنند. این ها تنها بخشی از کارهایی است که می توانیم برای پاکسازی هوا انجام دهیم.