آلرژی چیست؟ علائم و نشانه ها

آلرژی میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و علائم آن از خفیف تا شدید متغیر است. متأسفانه، تشخیص اینکه آیا آلرژی دارید یا نه، می تواند چالش برانگیز باشد، به خصوص اگر قبلاً هرگز آلرژی نداشته اید. در این مقاله، علائم و نشانه‌های آلرژی را بررسی می‌کنیم و اینکه چگونه می توانید تشخیص دهید که آیا به آن مبتلا هستید یا خیر.

آلرژی چیست؟

آلرژی یک واکنش حساس بیش از حد سیستم ایمنی بدن به موادی است که معمولاً بدن ما با آن مواجه می­شود. تفاوت اصلی بین یک فرد دارای حساسیت با دیگر افراد در این است که بدن یک فرد آلرژیک قادر به تحمل این مواد نیست و نسبت به آن­ها بیش از حد واکنش نشان می دهد که اغلب باعث پاسخ اغراق آمیز می شود.

آلرژی در نتیجه حساسیت رخ می دهد، فرآیندی تدریجی که در آن بدن به مرور زمان به دلیل قرار گرفتن مکرر در معرض عامل آلرژی بیش از حد حساس می شود. طول مدت این فرآیند می تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد و از روزها تا حتی سال­ ها متغیر باشد. اگر یک فرد آلرژیک به طور مکرر یا دائم در معرض آلرژنی قرار گیرد که به آن حساس است، می تواند منجر به ایجاد التهاب آلرژیک در بافت های آسیب دیده شود و در نتیجه علائم شناخته شده آلرژی را به همراه داشته باشد.

شایع ­ترین علائم آلرژی عبارتند از:

• عطسه
• آبریزش بینی
• احساس گرفتگی بینی حتی زمانی که از سرماخوردگی رنج نمی برید.
• سرفه بدون دلیل (بدون عفونت تنفسی قبلی)
• خس خس سینه
• مشکل در تنفس بدون دلیل مشخص
• خارش چشم و ناراحتی
• واکنش های پوستی: کهیر، خارش و اگزما
• واکنش بیش از حد به نیش حشرات
• حالت تهوع، درد شکم و اسهال بی دلیل پس از مصرف انواع خاصی از مواد غذایی
• تورم لب یا زبان

تفاوت بین رینیت (ورم غشا مخاطی بینی) حاصل از سرماخوردگی و آلرژی

به طور کلی، رینیت پاسخ مخاط بینی بدن به چیزی است که آن را تحریک می­کند. این می­ تواند توسط ویروس­ ها، باکتری­ ها، گرده­ ها یا سایر موادی که بدن آن­ها را تحریک کننده می ­بیند ایجاد شود. رینیت آلرژیک توسط یک عامل حساسیت زا ایجاد می ­شود که بر سیستم ایمنی در مخاط بینی تأثیر می­ گذارد. در نتیجه سلول ­های مخاط بینی هیستامین تولید می­کنند که باعث تحریک مجرای بینی می­شود.

تمایز بین علائم سرماخوردگی و آلرژی ممکن است دشوار باشد زیرا علائم رایج عبارتند از عطسه، گرفتگی بینی، سردرد، خستگی و افزایش دمای بدن. بنابراین، تفاوت بین سرماخوردگی و آلرژی چیست؟ در مورد سرماخوردگی که معمولاً در عرض یک هفته برطرف می‌شود، ترشحات مخاطی معمولاً سبز رنگ هستند، در حالی که در شرایط آلرژی، ترشحات آبکی و شفاف‌تر هستند. یکی دیگر از علائم خاص رینیت حاصل از آلرژی خارش، سوزش یا قرمزی چشم و گلو است. بر خلاف سرماخوردگی، آلرژی مسری نیست و شما نسبت به ماده­ ای که شما را تحریک می کند واکنش نشان می دهید که بلافاصله پس از تماس با ماده حساسیت زا ظاهر می­شود.

رایج ­ترین عوامل حساسیت زا عبارتند از:

• گرده گل
• گرد و غبار
• کپک
• عوامل حساسیت زای حیوانی

عوامل حساسیت زای موجود در هوا که به آن­ها آلرژن های تنفسی نیز گفته می شود، شایع­ ترین دلیل برای ایجاد حساسیت هستند. آن­ها بیشترین تعداد واکنش های آلرژیک را ایجاد می کنند زیرا گسترده ­ترین آن­ها هستند. این آلرژن‌ها تقریباً در همه جا یافت می‌شوند و اجتناب از آن­ها به دلیل اینکه در هوا منتقل میشوند، دشوار است.

آلرژی به گرده گل

گرده گیاهان حاوی پروتئین های آلرژی زا است که می­تواند باعث ایجاد واکنش در بدن افرادی شود که از آلرژی رنج می­برند. در اروپا، گرده چمن شایع­ ترین علت حساسیت به گرده است که حدود 50 درصد موارد را تشکیل می­دهد. 25 درصد از مبتلایان به آلرژی به گرده درختان و 25 درصد به گرده علف­ های هرز واکنش نشان می­دهند. با این حال، برخی از افراد آلرژی چند عاملی را تجربه می­کنند، به این معنی که به انواع مختلفی از گرده­ ها حساسیت دارند.

چگونه از خودمان در برابر حساسیت نسبت به گرده گل محافظت کنیم؟

• از وقت گذراندن در طبیعت در طول فصل اوج گرده افشانی خودداری کنید.
• از تفاوت­ های ناحیه­ ای استفاده کنید: فصل گرده افشانی در شهرها ممکن است با مناطق کوهستانی متفاوت باشد، بنابراین برای کاهش تماس با عوامل حساسیت زا، سفرهای تفریحی خود را در زمان متفاوتی برنامه­ریزی کنید.
• از محافظ‌های تنفسی مانند ماسک ضد حساسیت استفاده کنید که می‌توانند در حین تنفس، عوامل حساسیت زا را به دام بیندازند.
• از گذراندن زمان در طبیعت و در نزدیکی مناطق پر از گل و گیاه خودداری کنید.
• چمن زنی برای کاهش وقوع گرده چمن ضروری است، اما افراد مبتلا به آلرژی باید از انجام آن خودداری کنند.
• قطره ­های بینی را در دسترس داشته باشید که باعث تسکین فوری واکنش­ های آلرژیک می­شوند و استفاده از آن­ها آسان است تا مخاط بینی تمیز و مرطوب داشته باشید.

آلرژی به کنه های گرد و غبار

اگرچه ذرات گرد و غبار می توانند سیستم تنفسی را تحریک کنند، اما به خودی خود حساسیت زا نیستند. زمانی که سایر ذرات آلرژی زا روی آن­ها انباشته می­شوند خطرناک می­شوند. در خانه ­ها، رایج­ ترین ذرات آلرژی زا، فضولات یا کپک گرد و غبار هستند. کنه­ های گرد و غبار در ملحفه­ ها و تشک­ ها زندگی و رشد می­کنند. آنها را می­ توان در هر خانه­ ای یافت، تشک­ هایی که اغلب حاوی میلیون­ ها کنه گرد و غبار هستند.

مطالعات نشان داده است که پس از دو سال استفاده، 10 درصد وزن یک بالش معمولی از گرد و غبار حاوی کنه تشکیل شده است. کنه ­های گرد و غبار خود مضر نیستند، اما زمانی که تکثیر می­شوند خطرناک می­شوند و کلونی­ هایی تشکیل می­دهند که مقادیر زیادی فضولات آلرژی زا تولید می­کنند.

کنه گرد و غبار چیست؟

کنه های گرد و غبار موجودات میکروسکوپی هستند که بیش از 50000 گونه از آن­ها شناخته شده است. در محیط­های گرم و مرطوب زندگی و تولید مثل می­کنند. آلرژی به کنه‌های گرد و غبار یک مشکل در تمام طول سال است، اما علائم ممکن است در دوره‌های خاصی بدتر شود، به‌ویژه در اوایل پاییز که خانه‌ها تهویه کمتر و گرمای بیشتری دارند.

شایع ­ترین علائم آلرژی به کنه­ های گرد و غبار شامل گرفتگی بینی، رینیت مزمن، سرفه یا حتی آسم، افزایش خستگی صبحگاهی و ورم صورت، التهاب سینوس و نازوفارنکس، عفونت­ های مکرر گوش میانی و اگزمای آتوپیک است.

چگونه از خود در برابر گرد و غبار محافظت کنیم؟

• نظافت منظم به خصوص جاروبرقی توصیه می­شود و تهویه باید چندین بار در روز انجام شود. به نظافت اتاق خواب توجه ویژه ­ای داشته باشید.
• اتاق خواب باید خشک و خنک باشد – دما نباید بیش از 20 درجه سانتیگراد و رطوبت نباید بیش از 50٪ باشد.
• از ملحفه و روکش ضد حساسیت برای تشک یا لحاف خود استفاده کنید. ملحفه خود را هر 14 روز یکبار عوض کنید.
• از شر پارچه های اضافی خانه خود خلاص شوید، به خصوص فرش ­های مخملی، خز، پرده ­های سنگین، مبلمان روکش شده و غیره.
• دیوارها را با رنگ فتوکاتالیستی رنگ کنید که مواد حساسیت زا و گرد و غبار را از بین می برد.
• از دستگاه های تصفیه هوا با کیفیت بالا یا ترکیبی از تصفیه کننده هوا و مرطوب کننده یا رطوبت گیر استفاده کنید.

آلرژی به کپک

آلرژی به کپک یک نوع رایج آلرژی است که افراد زیادی را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می­دهد. کپک نوعی قارچ است که در محیط های گرم و مرطوب مانند حمام، آشپزخانه و زیرزمین رشد می­کند. وقتی هاگ­های کپک در هوا منتقل می‌شوند، می‌توانند باعث واکنش‌های آلرژیک در افرادی شوند که به آن­ها حساس هستند.

علائم آلرژی به کپک شبیه سایر انواع آلرژی است و شامل عطسه، آبریزش و گرفتگی بینی، سرفه و خارش چشم است. در برخی موارد، افراد مبتلا به آلرژی به کپک ممکن است دچار جوش پوستی، کهیر یا مشکل در تنفس شوند.

جلوگیری از رشد کپک کلیدی برای کاهش خطر ابتلا به آلرژی است. این کار را می­توان با خشک نگه داشتن خانه و تهویه مناسب، رفع نشتی آب و تمیز کردن مناطق مستعد کپک به طور منظم به دست آورد. استفاده از رطوبت گیر نیز می­تواند به کاهش سطح رطوبت در خانه و جلوگیری از رشد کپک کمک کند.

چگونه از خود در برابر آلرژی به کپک محافظت کنیم؟

برای محافظت از خود در برابر آلرژی به کپک، مهم است که اقدامات احتیاطی خاصی را انجام دهید:

• فضاهای مرطوب مانند حمام، آشپزخانه و انباری را تا حد امکان تهویه کنید.
• برای جلوگیری از تشکیل کپک، مشکلات ناشی از وجود رطوبت در آپارتمان، مانند افزایش رطوبت یا نشتی را برطرف کنید.
• بقایای مواد غذایی را از بین برده و به طور منظم زباله ها را تخلیه کنید.
• از نصب کردن کاغذ دیواری در خانه خودداری کنید، زیرا ممکن است کپک پشت آن رشد کند.
• سیستم تهویه مطبوع خود را مرتب تمیز کنید.
• دیوارها را با پوشش فتوکاتالیستی که خاصیت ضد قارچی دارد رنگ کنید.
• از ژنراتورهای ازن برای از بین بردن کپک استفاده کنید. ازن می تواند هاگ­های کپک را از بین ببرد.

آلرژی به حیوانات

آلرژی حیوانی یک مشکل رایج برای بسیاری از افراد است. با کمال تعجب، عامل حساسیت زای اصلی خود مو یا خز حیوان نیست. بلکه پروتئین­ های موجود در بزاق، ادرار، چربی پوست، شوره، خون و پرهای حیوان هستند که باعث واکنش آلرژیک می­شوند.

شایع ­ترین علائم آلرژی حیوانی شامل آبریزش و گرفتگی بینی، عطسه، خارش و آبریزش چشم، کهیر و اگزما است. در برخی موارد، آلرژی حیوانی می تواند منجر به علائم شدیدتری مانند دشواری تنفس، گرفتگی قفسه خس­خس سینه شود.

حیوانات خانگی برای بسیاری از افراد عوامل آلرژی زای بسیار ناخوشایند و تهاجمی تولید می­کنند. ممکن است تعجب کنید، اما عامل اصلی آلرژی خز نیست. پوست حیوان فقط محلی است که مواد حساسیت زا در آن متمرکز شده و سپس از طریق تماس به ما منتقل می­شوند.

عوامل حساسیت زا عمدتاً در بزاق حیوانات، ادرار، پوست یا پرها یافت می­شوند. گربه ­ها و جوندگان کوچک دارای برخی از تهاجمی­ ترین آلرژن ها هستند. در 20 سال گذشته آلرژی به اسب نیز شیوع بیشتری پیدا کرده است که علائم بسیار قوی دارد و می­تواند به طور جدی مبتلایان به آلرژی را به دردسر بیندازد. شایع ترین علائم آلرژی حیوانات عبارتند از رینیت آبکی، گرفتگی بینی، عطسه، اشک و خارش چشم، تورم پوستی مانند کهیر، خارش یا اگزما.

نکاتی برای محافظت از خود در برابر آلرژی به حیوانات خانگی:

• از تماس با حیوانی که باعث واکنش آلرژیک می­شود خودداری کنید، زیرا بیشتر حیوانات خانگی برای مبتلایان به آلرژی مناسب نیستند.

• خانه را مرتباً جاروبرقی بکشید تا موهای حیوانات از بین برود و در صورت امکان فرش ها را تمیز کنید.
• حیوان را مرتب حمام کنید و بستر آن را تمیز نگه دارید.
• حیوان نباید به اتاق خواب دسترسی داشته باشد.
• لباس ­ها را به طور مرتب از موهای حیوانات تمیز کنید.
• گاهی اوقات عقیم کردن می­تواند کمک کند، به خصوص در گربه­ های نر.

• دستگاه های تصفیه هوا به سرعت و به راحتی عوامل حساسیت زای حیوانی را که می­توانند برای مدت طولانی در هوا باقی بمانند حذف می­کنند.

• قطره ­های شست­وشوی بینی نیز می­توانند با تمیز نگه داشتن مخاط بینی و در سطح مطلوب رطوبت، در برابر انواع عوامل حساسیت زای تنفسی کمک کنند.

• داروهای بدون نسخه مانند Zyrtec و Xyzal می­توانند علائم آلرژی را که شما را در زندگی روزمره محدود می­کند، کاهش دهند.

معالجه آلرژی: رسیدگی به علت اصلی بیماری حساسیت

برخی از داروهای تسکین علائم فقط به طور موقت علائم را تسکین می دهند (مانند آنتی­ هیستامین­ ها)، در حالی که برخی دیگر اثرات طولانی­ تری در سرکوب فرآیندهای التهابی واکنش­ های آلرژیک دارند (مانند کورتیکواستروئیدها، آنتی لوکوترین­ ها، کرومون­ ها، برخی آنتی ­هیستامین­ ها). با این حال، هیچ یک از این داروها علت اصلی آلرژی شما را برطرف نمی­کند.

معالجه آلرژی تنها درمانی است که به علت زمینه ای بیماری آلرژیک می پردازد که از دو فاز تشکیل شده است:

• درمان اولیه شامل افزایش تدریجی دوزهای عامل حساسیت زا است. برخی از آماده ­سازی­ ها نیازی به درمان اولیه ندارند.
• درمان نگهدارنده شامل استفاده منظم و طولانی مدت از دوز تجویز شده عامل آلرژی زا برای چندین سال است. این کار به بدن کمک می­کند تا به تماس با عامل حساسیت زا عادت کرده و در برابر آن مقاوم شود.

معالجه می­تواند به سه روش انجام شود:

• قرص­ های زیر زبانی
• قطره­ های زیر زبانی
• تزریق که توسط پزشک در مطب انجام می­شود.

زمان شروع معالجه بسیار مهم است. مبتلایان به آلرژی به گرده گل باید درمان خود را خارج از فصل گرده افشانی شروع کنند، در حالی که افرادی که به گرد و غبار، حیوانات خانگی یا کپک حساسیت دارند میتوانند درمان را در هر زمانی در طول سال شروع کنند. این درمان برای کودکان زیر پنج سال بی­ خطر است، اما نباید در دوران بارداری شروع شود. شروع به موقع و ثبات در درمان برای دستیابی به بهترین نتایج ممکن ضروری است.

مزایای اصلی معالجه آلرژی:

علائم آلرژی را کاهش می­دهد یا حتی از بین می­برد. مقدار داروی مورد نیاز را کاهش می­دهد. به جلوگیری از ایجاد آلرژی­ های جدید کمک می­کند. از ایجاد رینیت و آسم آلرژیک جلوگیری می­کند.

هنگام انجام درمان آلرژی، مهم است که:

دوز تجویز شده را رعایت کنید و بی­ جهت از مصرف دارو صرف­ نظر نکنید. از تمدید به موقع نسخه های پزشک خود اطمینان حاصل کنید تا از تمام شدن دارو جلوگیری کنید. دارو را به طور منظم در تمام مدتی که پزشک تجویز کرده است مصرف کنید. اگر مجبور به قطع درمان هستید، برای جلوگیری از از دست دادن اثرات مثبت درمان، برای اقدامات بعدی با پزشک خود مشورت کنید. عوارض جانبی ممکن است در حین درمان ایجاد شود. در مورد خطرات احتمالی درمان با متخصص آلرژی خود مشورت کنید.

آلرژی ترکیبی

آلرژی واکنش ترکیبی هنگامی اتفاق می­افتد که یک عامل آلرژی زا در ابتدا باعث ایجاد حساسیت نشده است. این اتفاق زمانی رخ می­دهد که فردی که به یک عامل آلرژی زای خاص حساسیت دارد، به یک عامل حساسیت زای متفاوت واکنش نشان می­دهد، اما این دو عامل از نظر شیمیایی به هم مرتبط هستند.

عوامل مرتبط شیمیایی زیادی در محیط وجود دارند که برخی از آنها تقریباً در همه جا یافت می­شوند. این عوامل حساسیت زا به عنوان پان آلرژن شناخته می شوند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در رابطه با آلرژی ترکیبی، پیشنهاد می­کنیم مقاله آلرژی ترکیبی / آلرژی واکنش متقابل چیست؟ را مطالعه بفرمایید.

فرد حساس به یک عامل آلرژی زا ممکن است به موارد زیر نیز واکنش نشان دهد:

• گرده و غذا
• انواع مختلف غذا
• انواع مختلف گرده

قبل از کشف اصل آلرژی واکنش متقاطع، برخی از مبتلایان به آلرژی به عنوان “حساس به همه چیز” طبقه­ بندی می ­شدند. با این حال، همیشه یک عامل حساسیت زای اصلی وجود دارد که می­تواند بر اساس واکنش ترکیبی با عوامل دیگر مرتبط شود، که ممکن است آزمایشات آن نیز مثبت باشد. با این حال، ممکن است مشکلی برای بیمار ایجاد نکنند.